Rzepak

Uprawa rzepaku w ramach płodozmianu pomaga ograniczyć typowe choroby, chwasty i szkodniki zbóż

Podstawowe informacje

Rzepak sam w sobie ma istotną wartość gospodarczą, przede wszystkim jako roślina oleista używana do produkcji olejów (zarówno spożywczych, jak i technicznych), margaryny i innych tłuszczów jadalnych. Śruta poekstrakcyjna, produkt uboczny wytłaczania oleju, jest ceniona jako pasza dla zwierząt.

Uprawa rzepaku w ramach płodozmianu pomaga ograniczyć wystąpienie chorób, chwastów i szkodników zbóż:

Rzepak zwiększa następujący w uprawie plon pszenicy. Pszenica uprawiana po rzepaku daje plony około 10% większe w porównaniu z pszenicą uprawianą po pszenicy. W niektórych przypadkach różnica w wydajności może wynosić nawet 30%.
Włączenie rzepaku w płodozmian pozwala ograniczyć koszty produkcji pszenicy w porównaniu z uprawą pszenicy po pszenicy. Oszczędność wynika z niższych kosztów zwalczania chwastów i chorób grzybowych oraz niższego zapotrzebowania na nawożenie azotem (-20 do -50 jednostek) i fosforem.
Rzepak przerywa cykl chorób zbóż. Łamliwość źdźbła zbóż, fuzarioza i zgorzel podstawy źdźbła występują częściej, jeżeli zboża są uprawiane bezpośrednio po zbożach. Włączenie rzepaku pomiędzy zboża pomaga przerwać cykl chorobowy. Dodatkowo, rozkład bogatych w glukozynolany resztek rzepakowych powoduje gromadzenie się w glebie związków toksycznych dla grzybów, co pomaga przeciwdziałać chorobom grzybowym w kolejnym roku.

Program nawożenia

Uwaga: Mieszanie kilku produktów może powodować nieprzewidziane skutki. Nie jest możliwe przewidzenie wszystkich warunków, które mogą wystąpić w praktyce (np. temperatury, rodzaju wody, innych obecnych środków ochrony roślin). Zaleca się przetestowanie kompatybilności produktów na małą skalę. Nie ponosimy odpowiedzialności za szkody wynikające z jednoczesnego użycia niekompatybilnych produktów (w szczególności innych środków ochrony roślin i nawozów), a także za szkody wynikające z użycia w nietypowych warunkach (np. nietypowej temperaturze, jakości wody). W razie wątpliwości lub w celu uzyskania dodatkowych informacji, zachęcamy do odwiedzenia naszej strony internetowej www.compo-expert.com lub do kontaktu mailowego: info@compo-expert.com.

Szczegółowy opis

Rzepak jary sieje się w marcu lub kwietniu, rzepak ozimy - w sierpniu. Żniwa przypadają na miesiące letnie. Plan nawożenia należy opracować z uwzględnieniem terminu siewu i wybranej odmiany. Typowo zaleca się przeprowadzenie nawożenia początkowego oraz nawożenie azotem na wiosnę.

Rzepak ma wysokie zapotrzebowanie na fosfor. Na glebach o niskiej jego zawartości lub o niskiej biodostępności należy zadbać o nawożenie fosforem jeszcze przed siewem lub ewentualnie włączyć go do nawożenia startowego. Celem powinno być zapewnienie odpowiedniej ilości tego pierwiastka we wczesnych fazach rozwoju, zwłaszcza kluczowej fazie 5-6 liści. Objawami jego niedoboru jest opóźniony wzrost (karłowacenie) oraz czerwienienie liści. Niedobór fosforu może prowadzić do zmniejszenia efektywności fotosyntezy.

Do nawożenia startowego rekomendujemy EasyStart^®, który zapewnia doskonałe zaopatrzenie młodych roślin w azot i fosfor rozpuszczalny w wodzie. Rozłożenie nawozu jak najbliżej nasion rzepaku pomoże maksymalnie wykorzystać zawarte w nim substancje odżywcze. W przypadku rezygnacji z nawozów organicznych, korzystne może być dodatkowe połączenie z nawożeniem mineralnym (np. N lub NP, K, S).